Aangezien de maasrace voor geen enkele klasse was genomineerd, was dit een mooie kans voor onze nieuwe roeiers de kans te geven om een keer wedstrijdervaring op te doen. Bij de dames in de Poolzee waren 3 dames die nog nooit een wedstrijd hadden gedaan, 2 die geregeld wedstrijden doen en 3 die af en toe invallen. Maar allen hadden nog nooit de maasrace gedaan. Bij de heren in het sloepweesje waren er 2 die nog nooit een wedstrijd hadden gedaan, 5 die nog nooit de maasrace hadden gedaan. Al met al een mooie race om eens echt kennis te maken met de sport.

Beide teams onder leiding van Ton bij de dames en Cleem bij de heren, waren op tijd en waren er helemaal klaar voor. De wind, de golven en de stroming hebben in ieder geval laten zien hoe het er aan toe kan gaan op de Maas. Een snelle start tegenstroom maakte het van af het begin af aan een zware race. Tot aan het keerpunt was het hard werken met een gemiddelde van 6 a 7 km per uur. De terugweg leek in het begin vlot te gaan, maar de tegenwind liet niet merken dat we 9 a 10 km per uur gingen, met een uitschieter naar 11. De dames wisten van te voren dat het zwaar zou worden, maar wilde de race koste wat het kost roeien en kijken hoever ze zouden komen. Ongeveer ter hoogte van het Shell station op de terugweg werden ze helaas door de wedstrijdleiding uit het veld gehaald, omdat ze niet voor de geplande tijd voorbij de Erasmusbrug zouden zijn. Dit werd de leiding niet in dank afgenomen, maar ze moesten zich wel bij de beslissing neerleggen. Samen met 4 a 5 andere sloepen werden ze terug gesleept. Net toen de heren de haven uitkwamen, die met 5 minuten speling, net op tijd waren, lagen de Poolzee en het Sloepweesje bijna zij aan zij. De sportieve inzet van de dames besliste dat ze met ze allen het volgtouw losgooide en het laatste stuk vanaf de Erasmusbrug tot de finish alsnog uit wilde roeien, waar de rest van de gesleepte sloepen dit niet deden.

De sloepen werden snel gekraand en al snel zaten beide teams gezellig aan tafel in het restaurant van het STC gebouw, met een borreltje en een nootje. Alsnog kregen de dames de 3e prijs toegekend, wat Ton de kans gaf een woordje te doen aan de leiding. Respect voor de organisatie van de mooie race, welke de dames uit hadden kunnen roeien, maar ondanks de strakke tijd niet te doen is. De leiding biedt hun excuses maar is ook gebonden aan regels. Ze gaan kijken wat ze kunnen doen voor het volgend jaar. Nou onze dames komen terug. Zij willen revance.

De heren hebben een mooie 5e plek in de hoofdklasse en 6e algemeen.

Het was een prachtige dag, met 2 prachtige teams, met wederom dank aan onze fans die ons hebben toegejuicht. De foto's komen snel online.