De conclusie was zo eensgezind als dit team: er staat niks op het spel maar we willen wel winnen! Paul en Jim trokken met de bus met mankementen (zo eentje waar je met de ruitenwissers de achterdeuren openzwaait) de Polynoom naar Zwartsluis, de rest zocht een veiliger onderkomen in de Fifty Shades bus (powered byIP Handlers B.V.). Onderweg bleek Hoogmade een eiland (want je woont “op” Hoogma) en leken mensen met lege trailers te azen op onze besnorde kanjer-sloep. U ziet: het behaalde niveau in de bus was bij lange na nog niet het gewenste wedstrijd level. De ontvangst in Zwartsluis was verwelkomend en goed georganiseerd. Na wat gehocuspocus van Ton was er ook nog een indeling van roeiers (daar was tijdens de twee uur durende reis immers geen tijd voor geweest), en met een keurig Hoogmaas kwartiertje kon er gekraand worden. Ook dit moet gezegd: goed georganiseerd en Coronaproof geregeld door de organisatie! Na nog wat zenuwenpies en angsten voor inwendig onderzoek na het zien van vele plastic handschoentjes bij de damestoiletten konden we op weg met ongeveer 14 km voor de boeg. Het was prachtig roeiweer: windje tegen, windje mee, niet te warm, geen regen. Aan de omstandigheden zou het niet liggen. Stuur Ton liet ons uit de startblokken knallen, en brulde tegen de wind in. Heerlijk rustig zo vanaf bankje vier, vijf. Aan de handgebaren te zien wilde hij nog wat meer snelheid erop. Onderweg aangemoedigd door de (verkeerd-tellende) mannen van de Deventer Bergenvaarders komen we goed op dreef. regelmatig tikken we de 9 kilometer aan, het doel is gesteld: proberen om in weer en wind die sloep goed op tempo te houden! Als het eenmaal loopt, dan roeit het stukken fijner en kun je nog meer van de wedstrijd genieten. De wedstrijd verloopt redelijk rechttoe-rechtaan, met hier en daar toeschouwers die allemaal de anderhalve meter keurig in ogenschouw nemen. Sommige roeiers (Anges) weten het voor elkaar te krijgen om tijdens het roeien nog wat mails te beantwoorden. Je bent ondernemer of je bent het niet! Via Zwartsluis, naar Genemuiden, dan koersen richting Hasselt om uiteindelijk weer in Zwartsluis te kunnen eindigen. Met het draaien van de wind, wisselden wij ook van stuur: Joost nam via een een-tweetje met Colinda het roer over. Over het algemeen zijn roeiers tijdens zo’n wedstrijd heel geconcentreerd, gefocust op het klappen van de riemen en het tellen van de stuur. Toch werden ook wij wel even afgeleid toen de STC van de Zeevaartsschool een boei raakte en die nog een tijdje meenam op boeg. Zoiets zou ons nou noooooooit overkomen! 🙂 Het is duidelijk dat online onderwijs meer kapot maakt dan je als roeier lief is! Na de laatste bocht komt de finish vlot in zicht, waar we fraai overheen knallen. 14 kilometer in 1 uur en 32 minuten: dat pakt niemand ons meer af! Jammer dat de speaker onze binnenkomst verwelkomde met een “u ziet het dames en heren, sloeproeien is werkelijk voor iedereen....”. Na een verontwaardigd rimpels tellen en een “maar ik ben pas 30!”-zucht besluiten we het als welverdiend compliment te beschouwen. Met frisse zin in wijn drijven we door naar de Coronaproof drive-in bar! Wanneer daar alleen bier geserveerd blijkt te worden, verdrinken we ons verdriet in bitterballen en mini-frikandellen. Zo’n sloepen-drive-in is wel een aanvulling na afloop van een wedstrijd! Na vlot kranen, opruimen en korte wedstrijdanalyses zetten we weer koers richting huis. Het was de eerste en een van de weinige wedstrijden dit seizoen: wat een feest dat we dit vandaag met elkaar mochten doen. In de tussentijd wachten we de resultaten af en genieten van de foto’s die zijn gemaakt. Bedankt organisatie, petje af en applaus voor jullie wedstrijd!Sloeproeivereniging Zwarte-Water