Met gezonde spanning de boten kranen, waarna de beide damesboten richting de start konden varen. Onderweg genoten van Weesp vanaf het water; wat een prachtgezicht. Of Weesp ook net zo genoten heeft van onze Snollebollekes laten we maar even in het midden. We hebben in ieder geval onze spieren flink gerekt... van links.... naar rechts.... Nooit zonder goede warming-up aan een wedstrijd beginnen!

Wendy en Norbert kregen de boel weer in het gareel, op naar de startplaats! Wat dan volgt is wachten, lang wachten... ondanks lekkere koffie en taart van Willemijn en Joyce, bleven de zenuw-piessies komen. Het stond blauw van de sloepweesje-truien bij de toiletten. Na nog een banaan en een laatste slok koffie konden we beginnen.

De start van de Ruige M8 was indrukwekkend om te zien! Flink aangemoedigd vanaf de Polynoom schoten de meiden met militaire precisie de Kom uit en de Vecht op! Vlak daarna mochten de High-m8’s aantreden. Via een riem in het water en/of een kleine valpartij (ik zeg verder niks) konden ook wij ons opladen voor de start... en dat ging top! Met snelheid 9.5 de kom uit knallen in de Polynoom is voor ons echt een prestatie. Wendy maande ons wat tot rust, opblazen was nog niet toegestaan, dus met een mooie slag bouwden we wat meer rust in.

Onderweg weinig genoten van het uitzicht (wie heeft er die “autootjes” gezien? Ik niet hoor!) en des te meer van de boten om ons heen. Ingehaald worden, zelf ook inhalen (gelukkig!), het tellen van een andere stuur of de drums van de drakenboten: je moet je koppie erbij houden. Onderweg de Ruige M8 gezien die door de bocht kwamen, prachtig op kop. Dan schiet het door je heen: zo doe je dat! Nog steeds precies en met mooie slag, top hoor dames!

En dan breken sneller dan verwacht de laatste kilometers aan, de finish komt dichterbij. Nog even knallen, alles eruit, en dan “met snot in je ogen” (lekker Wen) die toeter horen en de finish over gaan. Op de kant familie en vrienden, en ontzettend veel Sloepweesje-blauw. Wat een top gevoel! Klein tipje voor de organisatie; een confettikanon en/of geoliede mannen die de dames na zo’n zware tocht opvangen is echt van meerwaarde. Dan komen we volgend jaar zeker weer 😉

Van de boot af, en meteen bier/wijn/ Weesper olie in je handen gedrukt, want “dat hoort”... en met nog
wiebelende benen de start van de mannen aanmoedigen. Ook hier twee sloepen, en Petra als stuur bij een andere vereniging. Stoer hoor, Peet! 💪

Op de brug goed de start van Sloepweesje en Fifty Shades kunnen zien. De boten zien knallen richting de molens levert mooie plaatjes op. Op de brug werd in het strak Fries nog opgemerkt, “jullie bin mit veeeeel” nadat onze mannen duidelijk van alle kanten werden aangemoedigd. Jazeker! En we gaan nergens heen! 😉

Na een uurtje kwamen ze eraan, met de Polynoom voorop! Vol adrenaline de finish over, het was gelukt... Cleem had duidelijk maar één doel voor ogen gehad, in ieder geval ons eigen sloepweesje voorbij! En aan de gezichten (en het overwinningsdansje van Ton na de finish 😉) te zien was dit goed gelukt! Al vlot heren 1 van Sloepweesje erachteraan met een brullende Joost, compleet afgepeigerd maar ook hier een topprestatie.

In afwachting van de uitslag barst dan het feest los. Stiekem wordt er in het doorbrekende zonnetje ook al wat gerekend. De berekeningen van Lynda voor de dames zijn spannend; net wel, of net niet? En dan; de uitslag! Opgebouwde spanning en ontlading als Ruige M8 terecht eerste in hun klasse worden en daarnaast zelfs eerste overall. “Eindelijk die Paashaas!”. Trots en drankjes maken dit feest verder compleet. De andere teams eindigen respectievelijk op de 26e plaats (High-M8’s), 8e plaats (Heren Sloepweesje) en 15e plaats (fifty shades of pain). Resultaten om te vieren!

Vandaag daarom maar even niet het water op (sorry, René!) maar vooral terugkijken op een gave dag, eentje om trots op te zijn! Met vier teams aan de start, waar een klein dorpje groot in kan zijn.... bedankt voor deze eerste wedstrijd, we gaan er samen een mooi seizoen van maken!

Beeldmateriaal vind u via deze link.

Was getekend,

Linda