Linda's wedstrijdblog | Zwolse grachtenrace

Ondanks dat we pas om 13:20 hoefden te starten kropen we in verband met het kranen van de boot toch al om 08:15 achter een bakkie op de Boskade. Of was het half 9? Of nemen we er nog een? Normaal heb ik alleen een wiebelige ruggengraat met wijntjes, maar die zaterdagochtend-koffie van José kan er ook wat van.

Eenmaal aangekomen in het mooie Zwolse stadshart is het al één bonk gezelligheid! De Poolzee werd efficiënt en snel gekraand (top georganiseerd) dus we konden rustig richting onze plaats roeien. Nog even aan de kwek met de dames van de Kaag (nee lieve dames, Corina komt echt niet terug ) en daarna het lange wachten op de start. Ik geloof niet dat ik eerder op zo’n leuke plek heb kunnen “voor-chillen”, met het Zwolse stadsstrand kregen we al een lekker vakantiegevoel; inclusief zonnebrand-smeer-treintjes en zand tussen je tenen. Door onze kapster/roeister Wilma worden de haartjes nog even strak ingevlochten zodat we er straks top uitzien. Wie zegt dat je van roeien niet mooier wordt?

Captain Norbie (helaas zonder invlecht) had zich inmiddels ook bij ons vervoegd, en na zijn palaver werden we uitgebreid bijgepraat over de af te leggen route. Een rondje, een lang stuk, en dan nog twee rondjes.... klinkt als appeltje-eitje . Na een pittige start is het eerste rondje in de grachten een feestje; veel toeschouwers, boten en hard werken om de bochten te maken. Dan het lange stuk op het Zwarte Water; meer wind, maar ook meer ruimte om in te halen (ruimte zat toch, Captain? ).

Dan nog twee “rondjes”... bewust tussen aanhalingstekens, want het eerste rondje na het zwarte water voelt lang, heel lang.. zo makkelijk als het allereerste rondje verliep, zo pittig was het nu. Warmte, veel drinken en knallen! Dan de doorkomst; muziek, gejoel en gezelligheid. We beginnen sterk aan het laatste rondje
en klappen de sloep sterk over de finish. Het is gelukt!

Dan, onverwacht, man overboord! Geen paniek, het is de captain en Willemijn, Sannie en Wilma die een frisse duik in de Zwolse gracht nemen. De rest van ons ligt in de zon, met een drankje in de hand, na te genieten van de wedstrijd.

Met een mooie achtste plaats keren we weer terug richting Hoogmade. Moe maar voldaan en met blaren op onze blaren... maar ook trots! We hebben er vandaag als 1 team echt voor gevochten!

Bedankt meiden, Captain en Zwolle!

Tot volgend jaar!

 

Was getekend,

 

Linda