Op zaterdag 1 april stond de eerste wedstrijd gepland voor de heren van het Sloepweesje en de dames van de Poolzee: Vechten op de vecht. Ruim 10 km roeien vanuit Weesp over de Vecht.
De dames startten eerst en na een uitstekende race kon Ton die bij hen gestuurd had snel overstappen op het Sloepweesje om op slag samen met Joost, Lex, Frank, Johan, Pieter, Paul, Cleem als stuurman, en ondergetekende ons voor te bereiden op de de race.
Na wat inroeien zochten we onze plek in de haven van Weesp, zo dicht mogelijk bij de Serdon zodat zoals gebruikelijk kwam ik achter, we elkaar op een positieve manier op scherp konden zetten en werd de tactiek nog eens besproken. Allereerst hoe we door de sluis zouden varen en onder de brug door. Het is te smal om een beide boorden door te roeien dus een van de boorden moest de riemen laten lopen. Afspraak was dat bakboord zou laten lopen…..

Nu was het maar goed dat we het precies andersom deden dan afgesproken. Of dat nu kwam doordat we afgeleid waren door de stuurvrouw van het Kim of door Izaac die een haring at, is nog onduidelijk. Want de heren op bankje 1 en bankje 2 op stuurboord waren vergeten hun shirt uit te trekken. Dus in de tijd dat zij hun riemen moesten laten lopen werd het shirt nog snel even uitgedaan. Tweede deel van de tactiek dat werd besproken was hoe we de strijd met de Serdon zouden aangaan. Zij zouden namelijk 30 seconden achter ons starten. Afgesproken werd dat we, wanneer zij ons in zouden halen, zo dicht mogelijk achter hen zouden blijven hangen.
Dat ging een tijd heel goed maar ongeveer 1.5 km voor de brug verloren we het contact en liepen ze snel uit. Tot onze verbazing maakten ze echter bij de brug een cruciale fout. De stuurman nam het verkeerde gat en belandde in het touw waardoor wij een voorsprong van ongeveer 150 meter konden nemen. Maar de stuurfout maakte ook verborgen krachten los bij de mannen…..en in de 3 km na het keerpunt wisten de roeiers van de Serdon de opgelopen achterstand in te lopen. En ook nu weer haakten we, met de hulp van Lange Marco van het Anckertje, aan bij de Serdon. En roeiden we gedrieën richting de finish. Voor de neutrale kijker moet dit een spectaculair gezicht zijn geweest: drie sloepen, dicht op elkaar op weg naar de finish, op volle snelheid. Want op sommige stukken haalden we 9.4 km per uur.
Met nog zo’n 300 meter zette de Serdon een eindsprint in en moesten wij helaas afhaken. Diep respect voor de roeiers van de Serdon, want zij wisten dit keer echt tot het gaatje te gaan. Zij wonnen dan ook terecht de wedstrijd. Het Sloepweesje werd uiteindelijk 5e, met een tijd van 1:16:10 en een wattage van iets meer dan 95 watt. Een record. Kortom ook wij hadden ons best gedaan.

Gr Robert